با یاد دوست
روزها بود که باز دغدغه ی «خالی بودن» امانم را بریده بود
و این خبر نیز برایم -یک آن- حاکی از آن بود که: «زمین خالی شده است»!
حال بهتر می فهمم که چرا خداوند هرگز نگذاشته و نخواهد گذاشت که زمین از حجت خالی شود!
من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم
لطف ها می کنی ای خاک دَرَت تاج سرم
همتم بدرقه راه کُن ای طایر قدس
که درازست ره مقصد و من نوسفرم
ای نسیم سحری بندگی من برسان
که فراموش مکن وقت دعای سحرم
خرم آن روز کزین مرحله بربندم بار
وز سر کوی تو پرسند رفیقان خبرم
حافظا شاید اگر در طلب گوهر وصل
دیده دریا کنم از اشک و درو غوطه خورم
پایه ی نظم بلندست و جهانگیر بگو
تا کند پادشه بحر دهان پر گُهرم
رحلت حضرت آیت الله بهجت را به ساحت مقدس آقا امام زمان(عج) و رهبر عزیز انقلاب و همه ی شیعیان جهان تسلیت عرض می کنم
