با یاد دوست
* دانشگاه ما پنج استاد دارد! پنج آموزگار! پنج مدرس! پنج رهبر! پنج شهید گمنام! به نیت پنج تن!
حبیب ... سعید ... شفیع ... رفیع ... و ...
و هر پنج تن فرزند ِ روح الله
** اگر کتاب های آسمانی راست می گویند، اگر زبان شناسان درست می فهمند، اگر پروردگار عالمیان هر آفرینشی را با نام نهادن بر مخلوقات به کمال رساند، از همان روز ازل تو را «روح الله» نام نهاد!
*** روح خدایی و یقین دارم که حجتش بر آدمیان آخرالزمان! که با نگاهت، با سکوتت، با خشمت، با فریادت، با لبخندت اثبات کردی که انسان کامل شدن، علی وار زیستن و تا نزدیکی مرزهای عصمت پیش رفتن افسانه نیست!
**** و تو روح خدایی که هر خرداد دمیده می شوی در کالبد ِ این شهر ...
هر خرداد ... هر بار که فصل امتحان فرا می رسد ... روح خدایی که در کالبد این شهر دمیده می شوی ...
چه رازی است در این خرداد، که هم زاده می شوی و هم جاودانه می مانی؟!
***** تو ودیعه ی خدایی و نعمتی که با آن حجت بر ما تمام شد! و چه نعمتی برتر از «روح خدا»؟!
پس بر ماست شکر نعمت ، که تو نعمتی و چه نعمتی برتر از «روح ِ خدا»؟
السلام علیک یا روح الله
صفحه ی یادبود موج وبلاگی 14 خرداد
