^{با یاد دوست}

^{گرفته است صدایت ولی رساست هنوز
اذان ماست هنوز و نماز ماست هنوز
فدای درد تو گردم! بخوان به خاطر ما
که دردمند تو را این صدا شفاست هنوز
دوباره شنگی «آهنگ دیگر» ت شده ام
که بی مبالغه سرفصل تازه هاست هنوز
سپید و وحشی و مغرور _ شعر یعنی این
که ورد حافظه شهر و روستاست هنوز
تو «آتشی» و چراغ من از تو شعله ور است
نه من، که روشنی نسلم از شماست هنوز
«فقط صداست که باقی ست». گفت و باقی ماند
صدای توست که مصداق آن صداست _ هنوز
چقدر قافیه صف بسته و یکی که تو را
شناسه ای بشود _ باز کیمیاست هنوز}

محمد علی بهمنی

^{-----------------------------------------------------------------------}

^{پ.ن.1. امیدوار بودم 31 مردادماه روز قشنگتری باشد ... خیلی زیباتر ... اما نشد ...}

^{پ.ن.2. باز جای شکرش باقیست که در این سیکل جدید "ضد حال" خوردن من، حداقل 31 مردادم به دیدار محمد علی بهمنی ختم شد!}

^{پ.ن.3. دست کم می توانم این دو پ.ن. را تلفیق کنم و به بهانه ی 31 مرداد غزل استاد را از جانب خودم هم تقدیم به موذن اردبیلی کنم!}

^{پ.ن.4. لطفا به صمیمیت و سادگی صاحب اثر بخونید.}  

^{پ.ن.5. روز مسجد مبارک!}